نادانم

انواع فيبرهاي عضلاني: آنها چيست و چگونه آنها را تربيت کنيم

ما آنها را آموزش مي دهيم. اما چقدر درباره آنها مي دانيم. و چگونه مي توانيم بفهميم چه نوع فيبرهاي عضلاني در ماهيچه اي که تمرين مي کنيم داريم. با دانستن اينکه کدام عضله خاص داراي فيبرهاي عضلاني است ، مي توانيد از نوع تمرينات مورد نياز اين ماهيچه استفاده کنيد.

انواع ماهيچه ها

بافت ماهيچه اي ما از الياف (سلول) تشکيل شده است که براي ايجاد نيروي فعال براي انقباض ماهيچه ما بسيار تخصصي هستند. بافت ماهيچه اي حرکت ، حفظ وضعيت بدن و توليد گرما را فراهم مي کند. بر اساس برخي ويژگي هاي ساختاري و عملکردي ، بافت ماهيچه اي بدن ما به سه نوع قلبي ، صاف و اسکلتي طبقه بندي مي شود.

عضله قلب

بافت ماهيچه اي قلب قسمت اعظم ديواره قلب را تشکيل مي دهد. مانند بافت ماهيچه اي اسکلتي ، مخطط است. بر خلاف بافت ماهيچه اي اسکلتي ، انقباض آن معمولاً تحت کنترل آگاهانه نيست و به صورت غيرارادي طبقه بندي مي شود.

عضله صاف

بافت ماهيچه اي صاف در ديواره هاي ساختارهاي توخالي مانند عروق خوني ، معده ، روده ها و مثانه قرار دارد. فيبرهاي عضلات صاف معمولاً غير ارادي هستند و بدون خط (صاف) هستند. بافت ماهيچه اي صاف ، مانند بافت ماهيچه اي اسکلتي و قلبي ، مي تواند دچار هيپرتروفي (رشد) شود.

عضله اسکلتي

بافت ماهيچه اي اسکلتي به استخوان هاي ما متصل است. مخطط است ؛ يعني الياف (سلول ها) داراي نوارهاي متناوب (تيره) روشن و عمودي هستند که عمود بر محورهاي طولاني الياف هستند. بافت ماهيچه اي اسکلتي را مي توان با کنترل آگاهانه (داوطلبانه) منقبض يا آرام کرد.

تمام فيبرهاي عضلاني اسکلتي از نظر ساختار يا عملکرد مشابه نيستند. به عنوان مثال ، رنگ فيبرهاي عضلاني اسکلتي بسته به محتواي ميوگلوبين متفاوت است (ميوگلوبين در بافت ماهيچه اي يافت مي شود ، جايي که به اکسيژن متصل مي شود و به اکسيژن اضافي براي آزادسازي انرژي براي انقباضات عضلاني کمک مي کند.) فيبرهاي عضلاني اسکلتي با سرعت هاي متفاوتي منقبض مي شوند ، بسته به توانايي آنها براي تقسيم آدنوزين تري فسفات (ATP). الياف منقبض کننده سريعتر توانايي بيشتري براي تقسيم ATP دارند. علاوه بر اين ، فيبرهاي عضلاني اسکلتي با توجه به فرآيندهاي متابوليکي که براي توليد ATP استفاده مي کنند ، متفاوت است. آنها همچنين از نظر شروع خستگي متفاوت هستند. بر اساس ويژگي هاي مختلف ساختاري و عملکردي ، الياف ماهيچه هاي اسکلتي به سه نوع تقسيم مي شوند: الياف نوع I ، الياف نوع II B و الياف نوع II A.

الياف نوع I

وبسايت مرواريد شهري نجات

اين الياف که به آنها فيبرهاي آهسته يا انقباض آهني نيز گفته مي شود ، حاوي مقادير زيادي ميوگلوبين ، بسياري از ميتوکندري ها و مويرگ هاي خوني زيادي هستند. الياف نوع I قرمز هستند ، ATP را با سرعت کندي تقسيم مي کنند ، سرعت انقباض کمي دارند ، در برابر خستگي بسيار مقاوم هستند و ظرفيت بالايي براي توليد ATP توسط فرايندهاي متابوليکي اکسيداتيو دارند. چنين اليافي به تعداد زياد در ماهيچه هاي موضعي گردن يافت مي شوند.

الياف نوع II A

اين فيبرها که به آن الياف سريع انقباض يا سريع اکسيداتيو نيز گفته مي شود ، حاوي مقادير بسيار زيادي ميوگلوبين ، ميتوکندري بسيار زياد و مويرگ هاي خوني بسيار زياد است. الياف نوع II A قرمز هستند ، ظرفيت بسيار بالايي براي توليد ATP توسط فرآيندهاي متابوليکي اکسيداتيو دارند ، ATP را با سرعت بسيار زيادي تقسيم مي کنند ، داراي سرعت انقباض سريع بوده و در برابر خستگي مقاوم هستند. چنين اليافي به ندرت در انسان يافت مي شود.

الياف نوع II B

اين الياف که به آن الياف سريع انقباض يا گليکوليتيک سريع نيز گفته مي شود ، حاوي مقدار کمي ميوگلوبين ، ميتوکندري نسبتاً کمي ، مويرگ هاي خوني نسبتاً کمي و مقدار زيادي گليکوژن هستند. الياف نوع II B سفيد هستند ، براي توليد ATP با فرآيندهاي متابوليکي بي هوازي ، قادر به تامين فيبرهاي عضلاني اسکلتي به طور مداوم با ATP کافي نيستند ، به راحتي خسته مي شوند ، ATP را با سرعت سريع تقسيم مي کنند و داراي سرعت انقباض سريع هستند. چنين اليافي به تعداد زياد در عضلات بازوها يافت مي شوند.

منبع :